Wysokie tunele to proste łukowate konstrukcje pokryte folią z możliwością otwierania ścian bocznych i końcowych w celu regulacji temperatury. W przeciwieństwie do szklarni, wysokie tunele są uważane za lekkie konstrukcje:
- nie posiadają wylewanego fundamentu betonowego;
- nie ma systemu ogrzewania;
- jako pokrycie stosuje się raczej folie niż panele szklane lub plastikowe.
- w porównaniu z uprawą na zewnątrz i w szklarni, wysokie tunele zapewniają pośredni poziom ochrony roślin i regulacji mikroklimatu.
Konstrukcje tuneli foliowych
Gotycki (lub spiczasty) łuk wysokiego tunelu dobrze wytrzymuje obciążenia śniegiem i zapewnia łatwe odprowadzanie śniegu. Z reguły konstrukcje gotyckie stosowane są w tunelach jednoprzęsłowych, dla których wymagana jest większa wytrzymałość.
Tunel foliowy z zaokrąglonymi łukami, jest bardziej podatny na uszkodzenia spowodowane działaniem śniegu, ale takie konstrukcje są znacznie bardziej odporne na obciążenia wiatrem. Konstrukcje łukowe są również wygodniejsze do naciągania i zwijania folii w zimie. Takie konstrukcje są najczęściej stosowane w tunelach wieloprzęsłowych.
Powlekanie folii na tunelu
Grubość folii jest dobierana w zależności od indywidualnych potrzeb projektu i może wynosić od 140 do 200 mikronów, przy czym można stosować zarówno folie 3- jak i 5-warstwowe. Optymalne jest stosowanie folii, które zmniejszają strumień ciepła w tunelu, rozpraszają światło tak, że rośliny nie są narażone na bezpośrednie promieniowanie słoneczne. Jednocześnie nie zmniejsza się aktywność słoneczna potrzebna do fotosyntezy.
Przy wysokich temperaturach zewnętrznych folia ta obniża temperaturę wewnątrz tunelu o 5-7 stopni. A w temperaturach poniżej 20 stopni Celsjusza efekt ten jest prawie niezauważalny.